Κυριακή 19 Απριλίου 2009

mojito

.

Μαύρη κοντή φούστα και κόκκινο μακώ με μια μαύρη στάμπα - ένα φύλλο κάνναβης - στο στήθος. Κόκκινα κοραλλένια σκουλαρίκια και κόκκινο κραγιόν.


Πόσο με διασκεδάζει να βγαίνω μαζί σου!

Στο μπαρ είναι όλοι μια παρέα. Πιάνω μια κοπέλα με λουλουδάτο φόρεμα και γεμάτο σώμα και την τραβώ στην πίστα. Ξέρει να χορεύει, ακολουθεί άψογα. Ο dj μας κερνά mojito. Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω. Μ' αρέσει η φρεσκάδα του δυόσμου. Ο κοντός και γεροδεμένος τύπος δίπλα μου στο μπαρ είναι κολομβιανός, μιλάμε στη γλώσσα του, με παίρνει να χορέψουμε. Το στυλ του είναι λατινοαμερικάνικο, καμμία σχέση με τους έλληνες που βγαίνουν από τις σχολές χορου.

-Εσύ ξέρεις να χορεύεις! - φωνάζει ξαφνιασμένος.

Γελάω. Μ' αρέσει να χορεύω μαζί του, μου θυμίζει τους λατίνους που μου έμαθαν χορό στα μπαρ πριν δεκαπέντε χρόνια. Ο ίδιος ρυθμός, η ίδια ελεύθερη κίνηση.


Γυρίζω κοντά σου. Κουβεντιάζεις με μια κοπέλα μόνη, τα πρόσωπά σας γέρνουν το ένα κοντά στο άλλο για ν' ακούσετε τις λέξεις μέσα από τη δυνατή μουσική. Γελάει και γέρνει στο πλάι το κεφάλι. Μιλάει για τον εαυτό της, μιλάει για σένα. Μπαίνω στην κουβέντα. Είναι συμπαθητική αλλά κάπως τραχιά. Έχει κάτι το επαρχιώτικο. Με αφήνει αδιάφορη.

Κάποια στιγμή πηγαίνει για ποτό. Κοιταζόμαστε.
-Γουστάρει.
-Φως φανάρι.
-Θες να κάνουμε κάτι όλοι μαζί;

Το σκέφτομαι. Το έχουμε πει πολλές φορές, έχουμε παίξει με τη φαντασία μας, αλλά ποτέ δεν το έχουμε κάνει πράξη. Αναρωτιέμαι, θέλω να το κάνω μόνο και μόνο για να έχω να λέω ότι το έκανα;


-Κοίτα να δεις, δεν γουστάρω. Δε μου βγαίνει μαζί της. Αν όμως εσύ γουστάρεις, από μένα ελεύθερα.

-Είσαι σίγουρη;
-Και με το παραπάνω.
-Θα ένιωθες καλά έτσι;
-Αρκεί να ξέρω ότι εσύ περνάς καλά.
-Και πού θα πας; Τι θα κάνεις;
-Δεν χάνομαι. Υπάρχουν άλλα δωμάτια. Εξάλλου ο dj νομίζω θα με φιλοξενούσε ευχαρίστως.
-Είσαι φοβερή κοπέλα.
-Θέλω να είσαι καλά. Θέλω να είσαι ελεύθερος.
Μου κρατάς το χέρι. Κοιταζόμαστε.

Η κοπελιά επιστρέφει. Κουβεντιάζουμε, γελάμε, χορεύουμε. Κάποια στιγμή σε τραβάει να χορέψετε μαζί.
-Δεν ξέρω χορό.
-Έλα ρε συ, τι θα πει δεν ξέρω.
-Έχεις δίκιο, μαλακία είπα.

Σηκώνεσαι. Είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω να χορεύεις. Το σώμα σου λυγίζει και στρίβει και ξαφνιάζομαι, δεν φανταζόμουν ότι είχες τόσο όμορφη κίνηση. Έχω κρατήσει μια εικόνα σου μέσα μου, με τα γόνατα λυγισμένα, το κορμί γερμένο μπροστά, το ένα χέρι σηκωμένο ψηλά και το άλλο πίσω, το πρόσωπο γελαστό.


Έρχεσαι κοντά μου.
-Τι λες, πάμε;
-Οι δυο μας;
-Οι δυο μας.
-Είσαι σίγουρος;
-Και με το παραπάνω.

Στο δωμάτιο σε ρωτώ ξανά.
-Πώς και δεν ήθελες να πας με την κοπελιά; Μήπως νόμιζες ότι θα με πειράξει;
-Όχι, όχι. Απλά... δεν είχε σημασία. Ήθελα να είμαι μαζί σου.
Σε κοιτάζω.
-Ήσουν η καλύτερη εκεί μέσα. Γιατί να διαλέξω άλλη; Αφού έχω δική μου την καλύτερη γυναίκα.
Βουλιάζω στα λόγια σου. Η αγκαλιά σου με νανουρίζει. Σκεπάζομαι με την ασφάλεια της αγάπης σου.

Πόσο όμορφο να είσαι ξεχωριστή, μοναδική.

Πόσο όμορφο να σ' αγαπούν και να σε θέλουν.


Και να σου το λένε.

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: