Τελευταία μέρα μαζί.
Κρατώ τα μάτια κλειστά, δεν θέλω να ξυπνήσω. Σε νιώθω δίπλα μου, τόσο κοντά μου, δεν θέλω να σκέφτομαι πως σήμερα θα φύγεις και θα κάνω μέρες, εβδομάδες, μήνες ίσως να σε ξαναδώ. Νιώθω το ξύπνημά σου, σφίγγομαι πάνω σου, τρυπώνω στην αγκαλιά σου. Το χάδι σου είναι στοργικό, τρυφερό. Αφήνεις το χέρι σου στη μέση μου. Μένουμε έτσι, ανασαίνουμε ο ένας τον άλλον.
- Ξέρεις... δεν θέλω να κάνουμε τίποτε. Θέλω να πω... μόνο και μόνο επειδή έχουμε την ευκαιρία, μόνο και μόνο επειδή ξέρουμε ότι θα κάνουμε καιρό να ιδωθούμε. Δεν το θέλω. Θέλω να σε κρατώ έτσι, κοντά μου, μόνο να σε κρατώ.
Ένας κόμπος στο λαιμό μου δεν με αφήνει να μιλήσω. Σε αγκαλιάζω τυφλά, τα δάχτυλά μου βρίσκουν την γνώριμη αυλακιά στη βάση της ραχοκοκαλιάς σου. Από όλες τις ερωτικές στιγμές που ζήσαμε, αυτή είναι η πιο δυνατή.
Σε περιμένω να ετοιμαστείς. Κοιτάζω την πόρτα του μπάνιου και σκέφτομαι, γαμώτο, μ' αρέσει αυτός ο άντρας. Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται, ο τρόπος που μιλάει, ο τρόπος που γαμάει, ακόμα και ο τρόπος που χέζει μου αρέσει. Να με πάρει ο διάολος, θέλω να είμαι μαζί του, θέλω να είμαι μαζί του με κάθε τρόπο.
Στο ταξίδι μιλάμε ελάχιστα. Τα έχουμε πει όλα αυτές τις πέντε μέρες. Τώρα απλώς είμαστε μαζί. Ακούμε Buddha Bar και βλέπουμε το τοπιό να φεύγει.
Σταματάς λίγα τετράγωνα πριν το σπίτι μου. Φορτώνομαι το σακίδιο, τον υπνόσακο. σου αγγίζω το μάγουλο.
- Αυτήν την ώρα, έτσι όπως αισθάνομαι, ως και το παιδί θα άφηνα για να έρθω μαζί σου.
Χαμηλώνεις το βλέμμα, κοιτάς γύρω, γυρεύεις διέξοδο.
- Όχι, το παιδί όχι.
Νιώθω λίγο ενοχλημένη, είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις;
- Όχι φυσικά, δεν θα το άφηνα με τίποτε. Θέλω απλώς να σου πω πώς αισθάνομαι.
Το σύννεφο διαλύεται. Κοιταζόμαστε.
- Τώρα θα σε ξεχάσω για λίγες εβδομάδες. Θα πάμε διακοπές οικογενειακά, θέλω να χαλαρώσω και να περάσω καλά, θέλω να τις χαρούμε όλοι μαζί, με το παιδί. Μετά θα δω τι θα κάνω.
Ξέρω καλά τι θα κάνω. Μέσα μου έχω αποφασίσει. Μετά τις διακοπές θα του μιλήσω. Αφού δεν φεύγει εκείνος, θα φύγω εγώ.
Για τίποτα στον κόσμο δεν θέλω να σε χάσω.
- Καλή μας αντάμωση.
- Σ' αγαπώ.
- Κι εγώ.
Μπαίνεις στο αμάξι και χάνεσαι στην στροφή του δρόμου.
Καλό σου ταξίδι, αγάπη μου.
No sé por qué te quiero
cantan: Ana Belén, Antonio BanderasNo sé por qué te quieroserá que tengo alma de bolerotú siempre buscas lo que no tengote busco en todos y no te encuentrodigo tu nombre cuando no debo. No sé por qué te quierosi voy a tientas tú vas sin frenote me apareces en los espejoscomo una sombra de cuerpo entero,yo me pellizco y no me lo creo. Si no me hicieran falta tus besosme tratarías mejor que a un perropiensa que es libre porque anda sueltomientras arrastras la soga al cuello. Querer como te quierono va a caber en ningún bolerote me desbordas dentro del pechome robas tantas horas de sueñome miento tanto que me lo creo.
Querer como te quierono tiene nombre ni documentosno tiene madre no tiene preciosoy hoja seca que arrastra el tiempomedio feliz en medio del cielo.
Γιατί να σ’ αγαπάω;
τραγουδούν: Άνα Μπελέν, Αντόνιο ΜπαντέραςΓιατί να σ’ αγαπάω;Όλη την ώρα σου τραγουδάωΤι να γυρεύω, τι να ζητάωΣε ψάχνω σε όλους μα δεν σε βρίσκωΚαι τ’ όνομά σου άθελα μου λέω Γιατί να σ’ αγαπάω;Εσύ πετάς, εγώ περπατάωΜες στους καθρέφτες σε συναντάωΣαν μια σκιά δίπλα στην δική μουΤο βλέπω κι όμως δεν το πιστεύω Άμα δεν λαχταρούσα τα φιλιά σουΔεν θα με είχες πιστό σκυλί σουΛεύτερο νιώθει, μα το λουρί τουΓερά κρατάς με τα δυο σου χέρια Έτσι όπως σ’ αγαπάωΜες στο τραγούδι μου δεν χωράωΑπό το στήθος μου ξεχειλίζωΜου κλέβεις ώρες απ’ τα όνειρά μουΕίναι σαν ψέμα, δεν το πιστεύω Έτσι όπως σ’ αγαπάωΔεν έχει λέξεις, γραφτά δεν έχειΔεν έχει μάνα, τιμή δεν έχειΦύλλο πεσμένο που ταξιδεύειΕυτυχισμένο στον ουρανόΑν σας άρεσε το τραγουδάκι, δείτε το κι εδώ με την Άνα Μπελέν και τον αγαπημένο της, τον Μπίκτορ Μανουέλ. Καμμία σχέση με τον Μπαντέρας: εδώ, οι άνθρωποι αγαπιούνται. Είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια τέλεια τούρτα ζαχαροπλαστείου και σε ένα φρέσκο σπιτικό γλυκό. Υπέροχα και τα δύο, καθένα με τον τρόπο του.
Ana Belén, Víctor Manuel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου