Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

επιστροφή

.

Οι διακοπές ήταν καταστροφή. Αν είχα διατηρήσει κάποια μικρή αμφιβολία ως προς το αν ήθελα να χωρίσω ή όχι, αυτές οι δυο εβδομάδες τη διέλυσαν. Η άβυσσος που ένιωθα να με χωρίζει από τον άντρα μου έμοιαζε πλέον ανυπέρβλητη. Ενώ εσύ...


...εσύ ήσουν μέσα μου, δίπλα μου, γύρω μου, κομμάτι του εαυτού μου. Ήσουν ο αέρας που ανέπνεα, τα όνειρα που έβλεπα τις νύχτες, η δροσιά του πρωινού. Ήσουν ο φύλακας της ψυχής μου.

Εσύ ήσουν ο άντρας μου, όχι εκείνος.

Ταξιδέψαμε νύχτα. Φτάσαμε σπίτι νωρίς το πρωί. Να φάμε κάτι, να ανοιχτούν βαλίτσες, να κάνει μπάνιο το παιδί. Η κουβέντα μπορούσε να περιμένει ως το βράδυ. Με τον καφέ στο χέρι άνοιξα τον υπολογιστή. Είχα σχεδόν τρεις εβδομάδες να σε διαβάσω. Αδημονούσα.

«Λοιπόν εδώ συνέβη κάτι απρόβλεπτο. Γνώρισα μια υπέροχη γυναίκα. Βγήκαμε ραντεβού ένα βράδυ και καταλήξαμε στο σπίτι της να κάνουμε έρωτα. Η κοπέλα ξέρει να το κάνει αυτό πολύ καλά...

Το σαββατοκύριακο πήγαμε εκδρομή με την σκηνούλα. Αποδείχτηκε ότι της αρέσουν οι περίεργοι συνδυασμοί και το swinging, φαίνεται πως έχει εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι πολύ απελευθερωμένη, πολύ ψαγμένος και ενδιαφέρον άνθρωπος.

Αμέσως αναπτύχθηκε αίσθημα ανάμεσά μας. Θυμάσαι που σου είχα πει ότι όσο είμαι μαζί σου δεν θα συμβιβαστώ με κάτι δεύτερο; Λοιπόν εδώ νομίζω ότι βρήκα πρώτο πράγμα και θέλω να το προχωρήσω.»


Ήχος τυμπάνου.

Μπομ.

Να είναι η καρδιά μου;

Μπομ, μπομ.

Τι μου συμβαίνει; Πονάω;

Μπομ.

"Χαίρομαι που γνώρισες μια κοπέλα που σου αρέσει. Εύχομαι να περνάς καλά. Θέλω το καλύτερο για σένα"

Ένα ουρλιαχτό κάπου στον ορίζοντα.

Μουδιασμένη, παγωμένη.

Μια κραυγή σκαλώνει στην κοιλιά μου.

Τι θ' απογίνω;


.

Δεν υπάρχουν σχόλια: