***
Μην απαντήσεις σ' αυτό το γράμμα.
Αρκετές φορές ξεκίνησα να γράφω αυτό το γράμμα και το σταμάτησα, αποφάσισα όμως να το γράψω τελικά, αν και δε θέλω να μου απαντήσεις.
Έχεις δίκιο, σου συμπεριφέρθηκα άσχημα, το ήξερα αλλά το απωθούσα, απέφευγα να το κοιτάξω. Που πριν από λίγες μέρες έκανα μια συνεδρία οργονοθεραπείας για κάτι συμπτώματα που εμφάνισα και ξαφνικά, εκεί που δε το περίμενα μου βγήκε ένα απίστευτο κλάμα με αναφιλητά. Έκλαιγα για τη συμπεριφορά μου απέναντί σου, για τον πόνο που σε προσκάλεσα, για τον χωρισμό μας. Έκλαιγα και δε σταματούσα.
Θέλω μόνο να σου ζητήσω συγνώμη για όλον αυτό τον πόνο, τίποτα άλλο... αυτή τη στιγμή δε μπορώ να γράψω γιατί κλαίω πάλι, ο πόνος αυτού του χωρισμού είναι και δικός μου.
Χρόνια πολλά και για τη γιορτή σου που πέρασε, ελπίζω να πέρασες όμορφα, δε το είχα ξεχάσει, απλά δεν ήθελα να ενοχλήσω, αλλά τώρα που σου στέλνω αυτό το γράμμα σου στέλνω και τα χρόνια πολλά.
Να είσαι καλά.***
Χαίρομαι που βρήκες επαφή με αυτά τα συναισθήματα. Κι εγώ από τη μεριά μου κανω ό,τι καλύτερο μπορώ με τα δικά μου συναισθήματα. Θα έγραφα ευχαρίστως και άλλα, όμως αφού μου ζητάς να μην το κάνω, δεν θα το κάνω. Σου εύχομαι να ζεις τη ζωή σου ολόκληρη και να αγαπάς τον εαυτό σου ολόκληρο. Σου στέλνω πολλή αγάπη και πολλές ευχές.
***
Με συγχωρείς που γράφω πάλι... Θέλω απλώς να σου πω, για μια ακόμη φορά, ότι είχες κάθε δικαίωμα και κάθε λόγο να διαλέξεις άλλη γυναίκα. Δεν ήμουν δεσμευμένη μαζί σου, άφηνα τη σχέση μας στον αέρα, δεν αναλάμβανα ευθύνες, έσπρωχνα την απόφαση στο μέλλον. Μετά το χωρισμό σου, συζητούσα διαρκώς το αν θέλω ή όχι να αφήσω τον άντρα μου, άλλοτε έλεγα ότι θέλω αλλά δεν αντέχω, άλλοτε ότι δεν ξέρω τι θέλω. Δεν ξεκαθάριζα τι ήθελα ούτε έμοιαζε να πρόκειται να το ξεκαθαρίσω σύντομα. Όπως είπες κι εσύ, μπορεί να ήθελα, αλλά μπορεί παρ' όλα αυτά να μην χώριζα. Δυο φορές, μετά το χωρισμό σου, σου άφησα στον αέρα μέχρι τελευταία στιγμή το αν θα συναντηθούμε. Σε είχα κάνει λάστιχο και δεν διαμαρτυρήθηκες ποτέ σου. Όλο αυτό ήταν άδικο για σένα και φυσικά σε πλήγωνε και σε έκανε να νιώθεις ανασφάλεια. Ήταν φυσικό να αποτραβηχτείς μέσα σου. Με αγαπούσες, με λαχταρούσες, αλλά δεν ένιωθες σίγουρος για μένα. Θέλησες να προστατέψεις τον εαυτό σου, να αποφύγεις τον πόνο και την απογοήτευση, και αποτραβήχτηκες. Ίσως να μη συνειδητοποίησες πλήρως τι συνέβαινε με τα συναισθήματά σου, ίσως σου πάρει αρκετό χρόνο να το συνειδητοποιήσεις, το ίδιο και σε μένα από τη μεριά μου. Εγώ ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να σε αφήσω μετέωρο για πολύ ακόμη, καταλάβαινα ότι είναι άδικο, καταλάβαινα ότι θα σε χάσω αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, συν το γεγονός ότι πολύ απλά ούτε εμένα μου άρεσε να ζω έτσι μετέωρη, ήθελα να διαλέξω ή τη μία πλευρά ή την άλλη και να νιώθω συνεπής με τον εαυτό μου. Είχα αρχίσει να νιώθω αγωνία, πίεζα τον εαυτό μου να πάρει μια απόφαση (επειδή εγώ το ήθελα για να ηρεμήσω, όχι επειδή μου το ζητούσες, δεν ένιωσα πίεση από σένα σε καμμία στιγμή). Ωστόσο τη στιγμή που έμαθα για την άλλη ακόμη δεν είχα χωρίσει, κι ας έλεγα μέσα μου ότι το θέλω και ότι θα το κάνω. Δεν ξέρω καθόλου τι θα γινόταν αν μου είχε δοθεί και άλλος χρόνος. Πραγματικά καθόλου. Δεν νομίζω όμως ότι έχει σημασία. Δεν αισθάνομαι ότι όφειλες να περιμένεις, δεν στο ζήτησα ποτέ ούτε είχες καμμία υποχρέωση. Η μόνη υποχρέωση που έχεις είναι απέναντι στον εαυτό σου, να τον φροντίσεις, να καλύψεις τις ανάγκες σου. Ο πόνος του χωρισμού ανήκει και στους δυο μας. Η απόφαση του χωρισμού δεν ήταν μόνο δική σου, ήταν και δική μου. Έμμεσα, με τη στάση μου, σε ώθησα εκεί, σου επέτρεψα να απομακρυνθείς. Το ξέρω καλά και θέλω να ξέρεις ότι το ξέρω. Με πλήγωσες, πρώτα όμως σε είχα πληγώσει εγώ. Αυτό πονάει, και ζω κι εγώ το δικό μου διπλό πόνο, τον πόνο της απώλειας και τον πόνο της ευθύνης μου. Ήταν λάθος μου που αφέθηκα να βρεθώ σε δυο παράλληλες ασυμβίβαστες σχέσεις, με τον άντρα μου και μαζί σου ταυτόχρονα. Δεν κατάφερα να το διαχειριστώ. Λυπάμαι πολύ γι' αυτό, τα λάθη ανθρώπινα βέβαια, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Μάτια μου σου εύχομαι να τα βρεις με τον εαυτό σου και να είσαι καλά. Πολύ φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να περάσουμε και οι δύο από αυτόν τον πόνο για να βγούμε από την άλλη μεριά. Λυπάμαι πολύ που έγινα αφορμή να πονέσεις, σου ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Χάιρομαι που ξέρω ότι ζεις τη ζωή σου όπως εσύ διαλέγεις, ότι είσαι συνεπής με τον εαυτό σου, ότι είσαι ελεύθερος και χαρούμενος, ότι έχεις δίπλα σου μια γυναίκα που σε στηρίζει και σε συναισθάνεται. Να είσαι πάντα καλά.
***
Ξέχασα να σου πω το πιο σημαντικό απ' όλα: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το τελευταίο γράμμα σου. Μου έκανε πολύ καλό. Έμεινα να το κοιτάζω στην οθόνη ώρα πολλή, με άγγιξε βαθιά, με βοήθησε πολύ, κάτι γλύκανε μέσα μου και μαλάκωσε. Ευχαριστώ.
***
Σ' ευχαριστώ. Μου φαίνεται μικρή αυτή η λέξη γι' αυτό που νοιώθω.
Σ' αγαπώ και πάντα θα σ' αγαπώ, αυτό μόνο με νοιάζει να ξέρεις.
Να είσαι πάντα καλά.
***
Το ξέρω μάτια μου. Κι εγώ σ' αγαπώ. Απλώς κάναμε λάθη.
Να σε φροντίζεις.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου