(προσωπικό αρχείο - γράμμα τρίτο) ξέφτια

Αυτό το γράμμα είναι παράρτημα της ανάρτησης "γραφτά"

***

Όταν με ρώτησες γιατί έσβησα το λογαριασμό στο τζιμέιλ και γιατί αντί να τον σβήσω δεν σου είπα να αλλάξεις τον κωδικό, σου είπα δυο λόγους και ξέχασα να σου πω έναν τρίτο λόγο, ίσως τον πιο σημαντικό. Ήδη ένιωθα ότι με είχες βγάλει έξω από τη ζωή σου, έξω από το παραμύθι που ζούσαμε μαζί μέχρι τότε. Ένιωθα εξόριστη, εκτοπισμένη. Αν ήξερα ότι ο λογαριασμός υπάρχει κι εγώ δεν μπορώ πια να μπω επειδή δεν έχω τον κωδικό, θα ήταν σαν να με είχαν πετάξει έξω από το σπίτι μου και να είχαν αλλάξει και την κλειδαριά για να μην μπορώ να μπω. Θα ένιωθα συλλημένη, ρημαγμένη, ξεσπιτωμένη, άστεγη. Προτιμούσα να μην υπάρχει πια αυτό το "σπίτι". Αφού έτσι κι αλλιώς είχα μείνει μόνη μου εκεί, αφού εσύ έμενες πια σε άλλο "σπίτι" με άλλη γυναίκα, προτιμούσα να του βάλω φωτιά να το κάψω, να το γκρεμίσω, να μην υπάρχει πια. Το σπίτι μας ήταν άδειο, ακατοίκητο. Παρά να το αφήσω να ρημάζει προτίμησα να το γκρεμίσω. Ένιωσα ότι έτσι θα μπορέσω να το αφήσω πραγματικά πίσω μου και να προχωρήσω. Όσο υπήρχε, με τραβούσε κοντά του.

Άλλο θέμα.

Μου είπες κάποια στιγμή ότι εκείνη παίρνει ρίσκο δεχόμενη να συμμετέχει σε ερωτικό παιχνίδι μαζί μου ενώ εγώ δεν παίρνω ρίσκο. Εγώ έγινα μπουρλότο, είπαμε διάφορα, και τελικά το έκλεισα το θέμα όπως-όπως γιατί είχα κουραστεί. Μου είπες ότι αυτό με το ρίσκο το είχες πει επειδή εγώ είχα πει κάποιαν άλλη στιγμή ότι εκείνη το κάνει αυτό εκ του ασφαλούς, και θέλησες να το αντικρούσεις. Όταν εγώ έλεγα ότι το κάνει εκ του ασφαλούς, εννοούσα ότι δεν διακινδυνεύει να σε χάσει άμεσα. Ότι εσύ είσαι δεσμευμένος μαζί της και μπαίνεις στο παιχνίδι σαν άντρας της, πράγμα που σημαίνει ότι αν το παιχνίδι δεν προχωρήσει για οποιονδήποτε λόγο, θα αποχωρήσετε οι δυο σας σαν ζευγάρι κι εγώ θα αποχωρήσω μόνη μου, έχοντας μείνει με την όρεξη, χωρίς να μπορώ να σε αγγίξω. Εκείνη μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πει "δεν προχωρώ" χωρίς να σε χάσει, γιατί θα αποχωρούσες μαζί της, ενώ εγώ αν έλεγα για οποιονδήποτε λόγο "δεν προχωρώ" θα έφευγα μόνη μου, θα σε έχανα - για δεύτερη φορά.

Φαντάσου εδώ, αν μπορείς, με τι αγωνία θα έμπαινα εγώ στο παιχνίδι αυτό, ξέροντας ότι αν δεν πάνε όλα ρολόι δεν θα μπορέσω να σε αγκαλιάσω ερωτικά, ξέροντας ότι ακόμη και αν όλα πάνε ρολόι μπορεί να σε αγκαλιάσω για λίγο αλλά τελικά το βράδυ θα κοιμηθείς στην αγκαλιά της άλλης, της γυναίκας σου. Φαντάσου πώς θα ένιωθα αν τελικά δεν προχωρούσε καλά το παιχνίδι και έπρεπε να αποσυρθώ, να υποφέρω για δεύτερη φορά τον πόνο του αποχωρισμού από σένα. Σκέψου ότι εκείνη δεν θα είχε τέτοια αγωνία, γιατί θα ήξερε ότι αν κάτι πάει στραβά, εσένα σε έχει εξασφαλισμένο ούτως ή άλλως, το πολύ-πολύ να έχανε εμένα, σιγά τα λάχανα, τι της ήμουν εγώ άλωστε; Σκέψου ότι για εκείνη θα ήταν απλώς ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που αν τελικά δεν προχωρούσε δεν είχε να χάσει τίποτε, ενώ εγώ αν το παιχνίδι δεν προχωρούσε θα έχανα τη μοναδική μου ευκαιρία να σε αγγίξω πάλι, θα σε έχανα για δεύτερη φορά. Και πες μου μετά ποια παίρνει ρίσκο και ποια όχι.

Μπορεί να μοιάζει ότι εκείνη παίρνει ρίσκο "επιτρέποντας" σε μιαν άλλη γυναίκα να πλησιάσει σωματικά τον άντρα "της", αλλά συναισθηματικά εκείνη δεν ρισκάρει τίποτε στο παιχνίδι αυτό, ενώ εγώ τα πάντα. Και μόνο το γεγονός ότι μιλάς για ρίσκο δείχνει ολοφάνερα ένα πράγμα: ότι πρέπει να θεωρήσουμε όλοι δεδομένο ότι "ανήκεις" σε εκείνη, η οποία "ριψοκινδυνεύει" να "χάσει" τα κεκτημένα της. Είναι μια δήλωση ότι είσαι "δικός της" και όχι δικός μου. Αυτό από μόνο του είναι ήδη αφόρητα οδυνηρό για μένα, χωρίς να εξετάσουμε τίποτε παραπάνω, χωρίς να μπούμε σε θεωρίες περί της έννοιας του "ρίσκου".

Ότι μέσα από το παιχνίδι αυτό μπορεί να αποϊσορροπηθούν σχέσεις είναι γεγονός. Αλλά μήπως και χωρίς αυτό δεν μπορεί να γίνει το ίδιο; Πολλές φορές και χειρότερα ακόμη. Εσύ θα πρέπει να το γνωρίζεις αυτό καλά. Αν παίζει κανείς τέτοια παιχνίδια ανακατεύει τα πράματα, όπως λες κι εσύ, αλλά τα ανακατεύει συμμετέχοντας, και βάζοντας τους όρους του. Είναι δίπλα στον σύντροφό του και έχει γνώση και αίσθηση των συναισθημάτων του, μετέχει στα συναισθήματα αυτά και τα επηρεάζει - με την καλή έννοια. Ενώ αν δεν παίζει τέτοια παιχνίδια, ο άλλος μπορεί κάποια στιγμή να αναζητήσει την ποικιλία μόνος του, και τότε θα επέλθει πραγματική ρήξη στο ζευγάρι. Θα αρχίσουν τα ψέματα ή οι καυγάδες ή και τα δύο, θα έρθει η αποξένωση και η ψυχρότητα. Εκείνη το ξέρει καλά αυτό, γι' αυτό και επιλέγει να σχετιστεί με τον συγκεκριμένο τρόπο. Δεν νομίζω ότι παίρνει ρίσκο, νομίζω ότι απλώς επιλέγει τον τρόπο σχέσης που της ταιριάζει καλύτερα. Μήπως η πρώην γυναίκα σου, που δεν πήρε τέτοιο "ρίσκο", κατάφερε να σε κρατήσει ουσιαστικά κοντά της; Συναισθηματικά σε έχασε πολύ πριν χωρίσετε, και ας μην πήγαινες με άλλες γυναίκες, και τελικά σε έχασε ολοκληρωτικά.

Όπως και εγώ δεν θεωρώ ότι έπαιρνα κανένα "ρίσκο" όταν σου έλεγα ότι αναγνωρίζω πλήρως την ελευθερία σου να σχετίζεσαι με άλλες γυναίκες. Δεν σου "έδινα" ελευθερία, δεν σου "επέτρεπα" να πας με άλλες, απλώς σεβόμουν την ελευθερία που ήδη είχες, τη θεωρούσα δεδομένη. Ήθελα ελεύθερη σχέση ΓΙΑ ΜΕΝΑ, επειδή αυτό με ικανοποιούσε, επειδή ήθελα να με επιλέγεις κάθε φορά ως την καλύτερη δυνατή επιλογή για σένα. Από τη στιγμή που έπαψα να είμαι η καλύτερη δυνατή επιλογή, προτιμούσα να φύγεις - όπως και έκανες.

Ήθελα να είσαι μαζί μου πάντοτε και μόνον επειδή το ΗΘΕΛΕΣ και εσύ - όχι από κάποια δέσμευση.

Αυτό δεν το θεωρώ ρίσκο.

Αν αντίθετα σου ζητούσα να μην πας με άλλες όσο είμαστε μαζί (και πιστεύω θα το δεχόσουν αν σου υποσχόμουν ότι θα χωρίσω σύντομα), τότε πράγματι θα έπαιρνα ένα ρίσκο. Το ρίσκο να μένεις μαζί μου αυτοκαταπιεζόμενος και ανικανοποίητος κατά βάθος, δεμένος από μια υπόσχεση, από μια δική μου ανασφάλεια. Αναγνωρίζοντας την ελευθερία σου δεν έπαιρνα κανένα ρίσκο. Γιατί όσο το συναίσθημά σου ήταν στραμμένο σε μένα, δεν υπήρχε περίπτωση να σε χάσω. Αν κάποια στιγμή στρεφόταν αλλού, έτσι κι αλλιώς χαμένος θα ήσουν για μένα - καλύτερα λοιπόν να έφευγες ολότελα.

Πιστεύω λοιπόν πως ούτε εκείνη δεν παίρνει κανένα ρίσκο.
Επιλέγει απλώς τον τρόπο σχέσης που την καλύπτει και την κάνει ευτυχισμένη.

Αν θέλεις τη γνώμη μου, τη σκέψη της τριάδας τη γουστάρει γιατί ταιριάζει με το lifestyle της, με τη νοοτροπία της. Δεν πιστεύω ότι ένιωσε πως "παίρνει ρίσκο". Αν το ένιωθε δεν θα προχωρούσε καθόλου στο παιχνίδι. Πιστεύω ότι θα της φάνηκε πολύ διασκεδαστική και συναρπαστική μια τέτοια προοπτική. Γι' αυτό και σου είπε ότι "αν έμενα κοντά και αν ήθελα, θα ήμασταν αχτύπητη τριάδα". Πώς μπορεί να το ξέρει αυτό; Ούτε καν με γνωρίζει! Αποκλείεται να έχει συναίσθημα για μένα! Αποκλείεται να ξέρει αν θα ταιριάζαμε και αν θα λειτουργούσε το σχήμα! Απλώς φτιάχνει κι αυτή μέσα στο κεφάλι της ένα ωραίο ροζ συννεφάκι, έτσι όπως την βολεύει. Παρακάμπτει το συναίσθημά μου, το αγνοεί, γιατί δεν την αφορά, και παίζει με μένα στις φαντασιώσεις της σαν να ήμουν ανδρείκελο. Ξέροντας πολύ καλά ότι και να μην της κάτσει η φάση, δεν έχει και τίποτε να χάσει, γιατί εγώ δεν σημαίνω τίποτε για εκείνην. Έλα όμως που ούτε κοντά μένω, ούτε θέλω! Λοιπόν πες της να μη στενοχωριέται. Τώρα που πήρες το κολάι, θα βρεις εσύ μιαν άλλη κουκλίτσα από το ίντερνετ, που να μένει κοντά και να θέλει, να μην είναι και ανταγωνιστική και σας βγάζει ανασφάλειες, και θα τη βρείτε μια χαρά και θα γίνετε αχτύπητη τριάδα. Γυναίκες πρόθυμες, γεμάτος ο τόπος, αγάπη μου! Τι με θέλετε εμένα!

Και παρακαλώ πολύ, την επόμενη φορά που θα έρθετε στην Αθήνα για ταξιδάκι αναψυχής, να μην με καλέσετε για καφέ στον ελεύθερο χρόνο σας. Καλοσύνη σας που με καταδεχτήκατε, αλλά δεν χρειάζεται να μπείτε ξανά στον κόπο. Μια χαρά τα βολεύετε οι δυο σας, και τρίτο μπορείτε να βρείτε εξίσου αξιόλογο και ενδιαφέροντα με μένα ή και περισσότερο ακόμη. Δεν με έχετε ανάγκη, ούτε κι εγώ εσάς.

***