απόκριση

.

απόκριση αντί σχολίου

γιατί η ποίηση είναι δώρο

και το δώρο θέλει αντίδωρο



Tus pies

Cuando no puedo mirar tu cara
miro tus pies.

Tus pies de hueso arqueado,
tus pequeños pies duros.

Yo se que te sostienen,
y que tu dulce peso
sobre ellos se levanta.

Tu cintura y tus pechos,
la duplicada púrpura
de tus pezones,
la caja de tus ojos
que recién han volado,
tu ancha boca de fruta,
tu cabellera roja,
pequeña torre mía.

Pero no amo tus pies
sino porque anduvieron
sobre la tierra y sobre
el viento y sobre el agua,
hasta que me encontraron.

Pablo Neruda, Los versos del capitán



Τα ποδια σου

Σαν δε μπορώ το πρόσωπό σου ν' αντικρίσω,
τα πόδια σου κοιτάζω.

Τα κοκάλινα τόξα των ποδιών σου,
τα μικρά σκληρά πόδια σου.

Ξέρω πως σε στηρίζουν,
πως πάνω τους σηκώνουν
το γλυκό σου το βάρος.

Η μέση και τα στήθη,
η διπλή πορφύρα
στις ρώγες σου,
η κοίτη των ματιών σου
που τώρα δα πετάξαν,
πλατύ φρουτένιο στόμα,
και κόκκινα μαλλιά,
μικρέ μου πύργε εσύ.

Μα αν αγαπώ τα πόδια σου
είναι επειδή περπάτησαν
πάνω στη γη πάνω στον άνεμο
και πάνω στο νερό
ως να με συναντήσουν.

Πάβλο Νερούδα, Οι στίχοι του καπετάνιου

μετάφραση δική μου

.