Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

ιντερλούδιο

.

Εκείνο το σαββατοκύριακο θα έμενα μόνη.

Η κόρη μου θα πήγαινε κατασκήνωση με το σχολείο της. Ο άντρας μου σε έναν γάμο σε άλλη πόλη. Κι εγώ θα έμενα να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο χορού.

Είπα στον εαυτό μου ότι το καλύτερο θα ήταν να μείνω μόνη, να σκεφτώ, να ξεκαθαρίσω τα αισθήματά μου, να πάρω αποφάσεις. Και σου το είπα.

Αλλά ήμουν τόσο μόνη, τόσο πονεμένη, τόσο πολύ καιρό! Κι εσύ ήσουν ελεύθερος. Για πρώτη φορά από τότε που σε γνώρισα, ήσουν τελείως ελεύθερος. Ελεύθερος να έρθεις κοντά μου όποτε θέλεις και όποτε θέλω, για όσο θέλεις και για όσο θέλω.

Η παρόρμηση νίκησε τη λογική.

Τελευταία στιγμή σου τηλεφώνησα και ήρθες.

Και ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα.

Το καρδιοχτύπι της αναμονής στο σταθμό, η ζεστασιά των ματιών σου, η γλύκα των χαδιών σου, η ασφάλεια της αγκαλιάς σου.

Πώς μπόρεσα να σκεφτώ ότι θα μπορούσα να τα στερηθώ ποτέ;

Ήρθαμε στο σπίτι. Στο σπίτι μου, μαζί σου. Και όλα ήταν τόσο απλά, τόσο φυσικά, τόσο σωστά, ώστε διαλύθηκε κάθε μου αμφιβολία.

Καθισμένοι στον καναπέ, ο ένας απέναντι στον άλλον, κρατώντας τα χέρια, κοιτώντας τα μάτια, ήξερα ότι ήσουν εσύ, εσύ και κανένας άλλος, ο αληθινός μου άντρας, ο σύντροφός μου, το άλλο μου μισό.

Μαζί σου ήταν τόσο φυσικό να αφήνω γυμνή την ψυχή και το σώμα, να σε αφήνω να με αγγίζεις έτσι όπως ποτέ κανείς δεν με είχε αγγίξει, να σου επιτρέπω να κρατήσεις στη χούφτα σου τα πιο μύχια φύλλα του εαυτού μου.

Γιατί ήσουν Εσύ.

Εσύ που με γνώριζες, εσύ που με δεχόσουν, εσύ που με αγαπούσες.

Αγαπούσες Εμένα.

Έτσι όπως είμαι.

Κι εγώ σ' αγαπούσα, σ' αγαπούσα χωρίς όρια και χωρίς επιφυλάξεις, κάθε σου τρίχα, κάθε ίνα του κορμιού σου. Αγαπούσα την κρεατοελιά στο μέτωπο, και εκείνο το στραβό σου δόντι, αγαπούσα το λεπτό κορμί σου, αγαπούσα τα ατίθασα μαλλιά σου, αγαπούσα όλο σου το σώμα απ' άκρη σ' άκρη, το κεφάλι, τα αυτιά, τα μάγουλα, τη μύτη, τα μάτια, τα φρύδια, τα βλέφαρα, το στόμα, το λαιμό, τα μπράτσα, τα χέρια, τα δάχτυλα, τους ώμους, το στήθος, την πλάτη, τη μέση, την κοιλιά, τον πούτσο, τον κώλο, τα αρχίδια, τα μπούτια, τις γάμπες, τα πόδια, τα ακροδάχτυλα. Αγαπούσα να αγκαλιάζω αυτό το σώμα, να του δίνω χαρά, να το νιώθω να μου παραδίνεται γεμάτο εμπιστοσύνη.

Και αγαπούσα τη σκέψη σου, τις ιδέες σου, τα ανέκδοτά σου, τους προβληματισμούς σου, τις εμμονές σου, τις ανησυχίες σου, τις ευαισθησίες σου, τις παραξενιές σου, τις αναμνήσεις σου, τα όνειρά σου.

Και πάνω απ' όλα αγαπούσα να γελώ μαζί σου. Ποτέ μου δεν ένιωσα τόσο ελεύθερη να γελάσω κάθε στιγμή, γελούσαμε κουβεντιάζοντας, γελούσαμε τρώγοντας, γελούσαμε κάνοντας δουλειές, γελούσαμε κάνοντας έρωτα. Ποτέ μου δεν ένιωσα τοσο ανοιχτή, τόσο χαλαρή, τόσο άνετη με έναν άντρα.

Ποτέ μου δεν παραδόθηκα τόσο ολοκληρωτικά.

Είχαμε ο ένας τα κλειδιά της ψυχής του άλλου.

Δεν θυμάμαι καθόλου πια την ερωτική συνεύρεση εκείνης της μέρας. Έχω κρατήσει μονάχα μια αίσθηση πληρότητας και ασφάλειας, τη βεβαιότητα ότι ήσουν εσύ, μόνο εσύ και για πάντα.

Λίγο πριν φύγεις σε κατέβασα στο υπόγειο και έψαξα τις κούτες να βρω τα αγαπημένα μου βιβλία. Εκείνα που ποτέ δεν είχα δανείσει σε κανέναν, εκείνα που είχα αγοράσει και χαρίσει μόνο στους πολύ εκλεκτούς και αγαπημένους φίλους, για να μοιραστώ μαζί μου το πιο προσωπικό κομμάτι του εαυτού μου.

"Θα στα επιστρέψω", μου είπες.

Έπιασα τα χέρια σου και απάντησα, "Θέλω να τα έχεις εσύ."

Θέλω να έχεις εσύ το ερωτικό μου κομμάτι.

Θέλω να γίνεις εσύ θεματοφύλακας του έρωτα.

Θέλω να σου παραδώσω τα κλειδιά του ερωτισμού μου.

Και στα παρέδωσα.

Για πάντα.






Διαβάστε οπωσδήποτε:

Για ρομαντικές ψυχές, για κυνικούς, για αμφισβητίες, για απογοητευμένους, για ανένταχτους, για όλους: τα απόλυτα ανατρεπτικά ερωτικά παραμύθια για παιδιά κάθε ηλικίας. Σατιρικά και αλληγορικά, γιατί μονάχα έτσι μπορεί κανείς να μιλήσει για αυτή τη μεγάλη φάρσα, αυτή την τραγικωμωδία που συμμετέχουμε όλοι, έκοντες άκοντες - τον έρωτα.

Το άσπρο ελάφι, Τζέημς Θέρμπερ
(
The white deer, James Thurber)

Τα δεκατρία ρολόγια, Τζέημς Θέρμπερ
(
The thirteen clocks, James Thurber)


Και ένα ακόμη βιβλίο για να γελάσετε με τον παραλογισμό του ανθρώπινου είδους:

Μύθοι για την εποχή μας, Τζέημς Θέρμπερ
(
Fables for our time, James Thurber)


Διαβάστε κάθε βιβλίο του Θέρμπερ που μπορείτε να βρείτε, είναι αξιολάτρευτος. Αν ξέρετε αγγλικά, ανεπιφύλακτα συστήνω τα πρωτότυπα.

Επειδή δυστυχώς οι παλιές εκδόσεις των βιβλίων αυτών είναι εξαντλημένες, και μια που εγώ δεν έχω πια τα βιβλία και δεν μπορώ να τα σκανάρω και να τα ανεβάσω, όσοι δεν θέλετε να ψάχνετε σε δανειστικές βιβλιοθήκες και σκονισμένα ράφια βιβλιοπωλείων, το πιο πρακτικό είναι να καταφύγετε στις καινούριες:

Μύθοι για την εποχή μας & Το άσπρο ελάφι, Τζέημς Θέρμπερ,
μετάφραση Σωτήρης Κακίσης
- Αθήνα, Νεφέλη 1988
- Αθήνα, Ερατώ 2003

Τα δεκατρία ρολόγια
δεν κατάφερα να τα εντοπίσω σε καινούρια έκδοση.

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: