Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

καθρέφτης

Θέλω να σε νιώσω κοντά μου πάλι. Και είσαι τόσο μακριά. Τόσο κοντά και τόσο μακριά.

Θα σε γυρέψω μέσα στον καθρέφτη.

Βγάζω από το συρτάρι το κορμάκι και τις ζαρτιέρες. Κουμπώνω τις κόπιτσες. Ανεβάζω αργά τις μαύρες κάλτσες. Λύνω τα μαλλιά μου και τα αφήνω να με χαϊδέψουν. Χαμηλώνω τα φώτα.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη με τα δικά σου μάτια.

Αγγίζω το στήθος μου με τα δικά σου χέρια.

Γνωρίζω το σώμα μου για πρώτη φορά.

Γυρίζω την πλάτη μου στον καθρέφτη και κοιτάζω πάνω από τον ώμο. Νιώθω το βλέμμα σου πάνω μου. Βλέπω μια γυναίκα όμορφη, θηλυκή, αισθησιακή, έτοιμη να μου δοθεί.

Θέλω να την κάνω δική μου.

Θέλω να με κάνεις δική σου.

Εξερευνώ το κορμί μου, το αγγίζω, το γνωρίζω. Είναι τα δικά σου χέρια που με χαϊδεύουν, είναι το δικό σου άγγιγμα που μου ξυπνά τις αισθήσεις. Ανοίγω ελαφρά τα πόδια μου. Το βλέμμα μου καρφωμένο στα μάτια του καθρέφτη.

Τη θέλω αυτή τη γυναίκα, θέλω να την κερδίσω, να την κατακτήσω, να την ερεθίσω.

Νιώθω μια ελαφριά ζάλη, τα πόδια μου δεν πατούν πια στο πάτωμα, βουλιάζω στον αέρα.

Το πρόσωπό μου παραμορφώνεται από μια κραυγή, ένα βαθύ βογκητό μέσα από το στέρνο. Πόσο πρωτόγνωρη είναι αυτή η έκφραση. Μοιάζει λίγο σαν ικεσία, λίγο σαν θρήνος. Πασχίζω να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά.

Πρώτη φορά με αντικρίζω έτσι όπως με αντικρίζεις εσύ.

Είναι μια αλλόκοτη και μαγική στιγμή.

Βλέπω τον εαυτό μου από μέσα.

Βλέπω τον εαυτό μου από έξω.

Η άλλη όψη του καθρέφτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: