τώρα

Σκαλίζω τη φωτιά. Φυσώ τα κάρβουνα. Τα βλέπω να αναζωπυρώνονται, σαν κάφτρα του τσιγάρου. Μικρές γλώσσες φωτιάς προβάλουν και χορεύουν.

Φυσώ τα ξύλα, πάλι και ξανά, βλέπω τις φλόγες, το πορτοκαλί φως της θράκας να ζωντανεύει από μέσα, να σπιθίζει. Το πρόσωπό μου καίει.

Για μια ατελείωτη στιγμή είμαι στο τώρα.

Nirvana.

Όταν σηκώνω το κεφάλι μου, η ώρα είναι περασμένη. Γυρίζω στη ροή του χρόνου, ανεβαίνω πάλι στο τραινάκι των ονείρων και των αναμνήσεων.

Sansara.