Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

πέπλα

Ετοιμαζόμουνα από μέρες, από εβδομάδες.

Πρώτα η μουσική. Να την ακούσω πολλές φορές, να την αφήσω να διαποτίσει το μυαλό και το κορμί μου. Να την αφήσω να κινήσει εκείνη τα μέλη μου.

Ύστερα τα πέπλα. Ένα κερασί διάφανο στη μέση. Κι ένα πορτοκαλί με χάντρες για τα χέρια.

Πρόβες πολλές, στιγμές κλεμμένες, με την ψυχή στο στόμα μην έρθει κανείς απροσδόκητα. Μελετώ τις κινήσεις, υπολογίζω τις στροφές, μετρώ, ξαναμετρώ, γυρίζω πίσω και ξαναρχίζω, πολλές φορές. Δοκιμάζω τα πέπλα, τα τυλίγω, τα στριφογυρίζω, καλύπτω και αποκαλύπτω.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη, στην αρχή με συστολή, ύστερα όλο και πιο θαρρετά. Τολμώ να δω το σώμα μου γυμνό, έτσι όπως θα το δεις εσύ σε λίγες εβδομάδες.

Ξαφνιάζομαι από την ομορφιά του.

Όλα είναι έτοιμα.

Χυμένοι οι δυο μας στο κρεβάτι, αποκαμωμένοι από τα αγκαλιάσματά μας. Πόση χαρά να σε βλέπω πάλι, πόση χαρά να ακόυω τη φωνή σου, το γέλιο σου, το γέλιο μου. Πόσο διψούσα για το γέλιο αυτό.

- Έχω ένα δώρο για σένα.
Χαμογελάς.
- Πήγαινε στο μπάνιο και έλα όταν σε φωνάξω.

Χαμηλώνω τα φώτα, βγάζω το κασετόφωνο, βάζω τα πέπλα.

- Έλα.

Η μουσική αρχίζει.

Όλες οι πρόβες χαμένες, όλα ξεχασμένα, απίστευτη αγωνία, τρέμουν τα γόνατά μου, το στόμα μου στεγνώνει, η καρδιά μου πάει να σπάσει. Δεν θυμάμαι κινήσεις, δεν θυμάμαι πια τίποτα, η μουσική με πνίγει σαν ακράτητο κύμα. Δεν είμαι πια εγώ που χορεύω, είναι μια ερωτευμένη έφηβη, αδέξια και τρυφερά, ντροπαλά και προκλητικά, μόνο για σένα.

Αφήνω το πέπλο να πέσει.

Η μουσική τελειώνει.

Τρέμω ολόκληρη.

Για σένα.


Έλα.



Get Your Own Player!








Ea

de Diana Navarro


Pasaran las horas
también los días
y estará mi corazón
acordándose de ti.

Cerraré los ojos
pa’ no borrarte
y guardarme tu sabor
solamente para mí.

ah, hasta que tu vuelvas
ah, guardaré mi vida
ah, escondida para ti

Cántame al oído
lo que tu quieras
y te esperaré mi amor
todo el tiempo que me dieras.

Soñaré contigo

en la madrugada

y hablaré siempre de ti

corazón siempre de ti.



Έα

της Ντιάνα Ναβάρρο


Πώς περνούν οι ώρες

περνούν κι οι μέρες

κι η καρδιά μου σπαρταρά

μόνο εσένα λαχταρά


Τα μάτια θα κλείσω

να μη σε σβήσω

και τη γεύση σου κρατώ

μες στο στόμα το κλειστό


αχ, μέχρι να γυρίσεις

αχ, θα σε περιμένω

αχ, μοναχά για σένα ζω


Θα μου ψιθυρίσεις

πως θα γυρίσεις

κι εγώ θα σε καρτερώ

γαντζωμένη στον καιρό


Θα ’ρθεις στο όνειρό μου

σαν ξημερώνει

σιωπηλά θα σου μιλώ

και τυφλά θα σ’ αγαπώ




Δεν υπάρχουν σχόλια: