Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

(προσωπικό αρχείο - γράμμα έβδομο) ανάγκη

Αυτό το γράμμα είναι παράρτημα της ανάρτησης με τίτλο"κι άλλα γραφτά"

.

Σε κάποιο γράμμα σου μου είπες ότι, τώρα που έχεις εκείνην, η ανάγκη σου να με δεις μειώνεται.

Τι γίνεται όμως με τη δική μου ανάγκη;

Η δική μου ανάγκη να σε δω είναι επιτακτική, είναι αδηφάγα. Η δική μου ανάγκη να σε αγκαλιάσω, τώρα που έχεις εκείνην, θεριεύει, γιγαντώνεται.

Έχω ανάγκη να σε δω, να σου μιλήσω, να σε αγκαλιάσω, να σε φιλήσω, να σε γλείψω, να σε δαγκώσω, να σε τυλίξω.

Τι να την κάνω εγώ αυτήν την ανάγκη;

Πώς να έρθω να σε βρω, με την ακόρεστη ανάγκη μου για το κορμί σου, με την άσβεστη δίψα μου για τα φιλιά σου, ξέροντας πως εσύ δεν με έχεις και τόσο πολύ ανάγκη; Πώς θα σταθείς απέναντί μου, εσύ, με την ανάγκη σου για έρωτα καλυμμένη από τα αγκαλιάσματα της άλλησ; Πώς θα ισορροπήσουν οι ανάγκες μας;

Ακόμη και αν βρισκόμασταν ξανά οι δυο μας, χωρίς την παρουσία της, η σκιά της θα έστεκε σαν πέπλο ανάμεσά μας, η σκέψη της θα μάργωνε το μυαλό σου και θα δηλητηρίαζε το δικό μου μυαλό.

Ποτέ πια δεν θα μπορούσαμε να βρεθούμε οι δυο μας μόνοι.

.

2 σχόλια:

Λιακάδα ☼ είπε...

Α ρε τι τραβάμε ... υπάρχουν πολλοί μαλάκες άντρες τελικά εκεί έξω...
Και νόμιζα ότι μόνο εγώ ήμουν καντέμω... Βοήθειά μας κοριτσάκι!

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Λιακάδα, χαίρομαι που ήρθες στο μπλογκ μου! Μακάρι να φωτίσεις τη μαυρίλα του!

Ναι κι εγώ νόμιζα πως ήμουν το μόνο ούφο, αλλά τελικά ο ουρανός είναι γεμάτος. Τουλάχιστον δεν νιώθω μόνη.